Veiligheid

Veiligheid

Thailand is in z’n algemeenheid een veilig land. Ook Bangkok is niet onveiliger dan, bijvoorbeeld, Amsterdam, Londen of Parijs. Persoonlijk voelen wij ons in Bangkok veiliger dan in Amsterdam, maar dat zegt natuurlijk niets. Voor alle grote wereldsteden en alle landen geldt: als u op het verkeerde moment op de verkeerde plek onder de verkeerde omstandigheden de verkeerde mensen tegenkomt, bent u de klos. Drugs? Als u nu nog steeds zo dom bent om te denken dat u daarmee wel wegkomt (zelfs al gaat het maar om 1 gram Nederwiet), dan moet u het zelf maar weten. Een pakje meenemen voor iemand? Als u de kans wilt lopen jarenlang in een Thaise gevangenis door te brengen, moet u gewoon zo aardig zijn om dat te doen. Onthoud: alle gruwelverhalen over het Thaise rechtssysteem en de Thaise gevangenissen zijn waar!

Loop niet te koop met uw rijkdom

Thailand mag dan een land zijn waar niemand honger lijdt, maar u bent er als westerling wèl walgelijk rijk. Voor het geval u het elders nog niet gelezen heeft: een bouwvakker verdient in Bangkok 200 Baht per dag. Dat is ongeveer evenveel dan u als toerist in een luxe hotel voor één kop koffie betaalt!

Voorzichtig met uw creditcards

Creditcards zijn aan de ene kant een zegen, maar aan de andere kant een bron van zorg. Creditcard-fraude is internationaal, dus ook Thailand ontkomt er niet aan.

GOKKEN? NEE DUS!

Gokken is illegaal in Thailand, behalve de State Lottery uiteraard, waarvan de ‘tickets’ op elke straathoek worden aangeboden.
Laat u nooit verleiden om, ook niet in privé-huizen, mee te doen aan kaart- of andere gokspellen. Als u al niet door de Thais belazerd wordt, dan komt er zogenaamd tot ieders verbazing een geheel onverwachte politierazzia …

Verlies/diefstal

Bij verlies of diefstal wendt u zich tot de Tourist Police of, als die niet in de buurtgevestigd is, de gewone Thaise politie. De receptie van uw hotel kan u daarbij helpen.
TOURIST POLICE : telefoon 1155
Een goede tip: vraag in elke plaats waar u overnacht in het hotel bij de receptie welk het nummer is van de Tourist Police ter plaatse en schrijf dat op een briefje dat u bij u draagt.

Pas op voor ‘Touts’

De term ‘Touts’ laat zich het beste vertalen als ‘oplichter’, en ‘touting’ of ‘scam’ als ‘oplichterij’. Touting komt in twee soorten voor in Thailand (maar voornamelijk in Bangkok): de onschuldige vorm en de minder onschuldige vorm.

De onschuldige vorm (kleine oplichters)

Dit is het geval wanneer een taxichauffeur de meter (aanvankelijk) niet aanzet, de tuk-tuk chauffeur tegen u zegt dat de bezienswaardigheid waar u heen wilt vandaag gesloten is en dat hij iets veel beters weet, de runner op het vliegveld u vertelt dat het hotel waar u heen moet zojuist is afgebrand, enzovoort.

De minder onschuldige vorm (grote oplichters)

Vooral bij bezienswaardigheden waar veel toeristen komen loopt u de kans benaderd te worden door vriendelijke, goedgeklede Thais die via een smoes (bijvoorbeeld dat ze student zijn en hun kennis van Engels willen verbeteren) een gesprek met u beginnen. Dat gesprek kan kort of lang duren, maar het moment komt dat ze u van alles willen laten zien (tempels bijvoorbeeld) en bereid zijn om u overal heen te brengen waar u maar wilt (ook hier doemt als bij toverslag altijd precies op tijd een buitengewoon bereidwillige taxi- of tuk-tuk chauffeur op). Om een lang verhaal kort te maken: u eindigt in een juwelierswinkel, omdat ze u hebben wijsgemaakt dat het vandaag de laatste dag is van een speciale uitverkoop voor westerse bezoekers, of dat de regering vandaag heeft bestempeld als ‘Juwelendag’ met extra kortingen, of dat het gaat om een speciale promotie van de TAT (de Thaise toeristen organisatie). Onveranderd is steeds het verhaal dat u edelstenen en juwelen kunt kopen voor belachelijk lage prijzen om die straks in uw eigen land met hoge winsten te kunnen verkopen. In die winkel (die er heel normaal uitziet) wordt u onder hoge druk gezet. Vaak zijn er net toevallig ook andere klanten, Japanners zowel als westerlingen, die u spontaan vertellen hoeveel geld zij daarmee verdiend hebben (die zitten dus ook in het komplot).

U eindigt altijd met waardeloze stukjes glas en minderwaardig goud of zilver, of in het beste geval met spullen die nooit waard zijn wat u ervoor betaalt. Meestal hebben ze u dan ook nog zo gek gekregen dat ze de spullen voor u naar uw huisadres verschepen en dan heeft u al helemaal niets meer in handen, behalve een (door uzelf) geplunderde creditcard.

Onthoud deze 3 simpele regels:

1) “normale” Thais zijn heel schuchter ten opzichte van buitenlanders en zullen u nooit spontaan benaderen of aanspreken.

2) zelfs als Thais heel goed Engels spreken zullen ze u niet zomaar benaderen of aanspreken; dat doen ze alleen als u als eerste toenadering zoekt of hèn aanspreekt.

3) IEDERE THAI (OF ANDERE AZIAAT) DIE ZO ‘BRUTAAL’ IS OM U SPONTAAN TE BENADEREN OF AAN TE SPREKEN, IS OP UW GELD UIT, OOK AL LIJKT DAT IN EERSTE INSTANTIE MISSCHIEN NIET ZO!
ZO SIMPEL IS HET!

Om meteen van het gezeur af te zijn zegt u: “Mai Ouw” – ‘Nee, dank u’. Omdat u dit dan in vlekkeloos Thais zegt zullen de touts u meestal direct afschrijven als potentieel slachtoffer.Als een tout erg hardnekkig is kunt u altijd nog in het Engels vragen of u zijn telefoon even mag lenen om de ‘Tourist Police’ te bellen – dat werkt altijd!