De Thaise beginselen
Thais denken de hele dag maar aan één ding: eten. Niet omdat het zulke veelvraten zijn, maar omdat ze: a) met hart en ziel houden van lekker eten, en b) ze de filosofie huldigen dat je beter 10 keer per dag 'klein' kunt eten dan 3x per dag 'groot'. Dus eten ze de hele dag door. De Thaise porties zijn daar dan ook op berekend.
Bovendien: Thais eten is waanzinnig goedkoop. Dat komt vooral doordat Thailand de grootste rijstproducent van ZuidOost-Azië is en er dankzij het klimaat enorm veel groenten en vruchten in overdadige hoeveelheden in het land zelf geproduceerd worden. Voeg daaraan toe dat veel kruiden en andere eetbare zaken bij wijze van spreken langs de weg groeien, dat transportkosten in Thailand ook al zo laag zijn en dat de loonkosten er een fractie zijn vergeleken met die in Nederland, en u begint te begrijpen waarom eten in Thailand zo waanzinnig goedkoop kan zijn.
In een Thais restaurant of eethuis krijgt u nooit een mes, maar alleen een vork en een lepel. Dat mes zou ook nergens voor dienen, want in Thailand is al het eten (ook vlees en vis) klein gesneden. De vork neemt u in uw linkerhand en daarmee schept u het eten in de lepel in uw rechterhand - u eet vervolgens van uw lepel. Vorken en lepels zijn vaak van abominabel slechte kwaliteit, ze buigen enbreken heel makkelijk. Thais eten alleen met stokjes als ze Chinese gerechten eten. Uiteraard krijgt u in westerse restaurants (en zeker in steakhouses) wèl een mes. Thais kennen geen 'voorgerechten' en 'hoofdgerechten'. U bestelt gewoon diverse gerechten en alles wordt zoveel mogelijk tegelijkertijd op tafel gezet. Mocht een gerecht later komen, dan komt dat doordat de keuken nu eenmaal niet alles tegelijk kan. Bovendien: praktisch elk gerecht in Thailand wordt à la minute gemaakt! Het is heel gewoon dat alle leden van het gezelschap uit alle schalen eten.
Inheemse restaurants kennen ook geen lunchtijd of dinertijd; elk gerecht kan gewoon de hele dag en avond door besteld worden.
Duurdere (op westerlingen gerichte) restaurants houden vaak wèl de westerse lunch- en dinertijden aan.
Het wordt in Thailand als uitermate onbeleefd beschouwd als men alles wat men wil eten in één keer op het bord schept. Ook is het ongepast als de borden en schaaltjes helemaal 'schoon' gegeten worden. U moet altijd iets overlaten - dat is het teken dat de gastheer of gastvrouw (of het restaurant) royaal genoeg zijn met de porties.
Til nooit een schaal waarin het eten werd opgediend op om het naar uw bord te brengen om er dan vanaf te scheppen. Dit is onbeschaafd in Thailand. Het moet juist andersom: til uw eigen bord op en breng het naar de schaal toe, en doe dan een paar schepjes op uw bord. Zit u met Thais aan tafel, en staat de schaal te ver van u af, dan zal elke Thai die dichter bij de schaal zit, zodra u uw bord optilt en in de richting van de schaal brengt automatisch uw bord van u overnemen om u te helpen.
De Thaise keuken
Dat Thaise gerechten altijd heet ('spicy') zijn is overdreven. Weliswaar eten de Thais graag pittig tot heet, maar er zijn heel wat Thaise gerechten die je toch echt niet heel erg heet kunt noemen. Bovendien staan in Thaise restaurants en eethuizen altijd schaaltjes 'nam prik' en 'nam plaa' op tafel, zodat je zelf je eten meer 'spicy' kunt maken -of juist niet. En: de Thais zullen een Farang ('buitenlander'), als ze een beetje Engels kunnen praten -en de meeste Thais kunnen dat- vaak automatisch vragen "spicy?". Zouden ze dat vergeten, kunt u dat altijd zelf nog roepen ("not spicy!") -in het Thais: "Auw Mee Prik", uit te spreken als "Ow mie prik", of "Mai Phet", uit te spreken als "Maj pet")
De ervaring leert overigens dat in op westerse toeristen gerichte (hotel)restaurants altijd al minder 'spicy' wordt gekookt.
Gebruik in het Engels nooit het woord "hot" als u 'pittig' bedoeld; "hot" is een aanduiding voor de temperatuur (hot or cold coffee). Het Engelse woord voor 'heet' in de zin van 'pittig, gekruid' is "spicy". Dàt is dus het woord dat u gebruikt in Thailand!"Spicy" of "Not spicy". Of natuurlijk "Phet" of "Mai Phet".
De Thaise keuken kent honderden gerechten en duizenden variaties met kip (kai), rund (nua), varken (muu), vis (plaa), schelpdieren (talae) en garnalen (gung). Wij zijn persoonlijk niet zulke grote visliefhebbers, maar in Thailand zijn we er steeds meer verlekkerd op geraakt. Dat zal wel liggen aan de manier van bereiden (meestal in de wok) en de kombinatie met kruiden- en specerijenmelanges die zo kenmerkend zijn voor de Thaise keuken (o.a. koriander, galanga, chilipepers, basilicum, citroengras en tientallen andere kruiden die wij niet kennen -kijk maar eens op een thaise markt!).
Ook vergetariërs komen niets tekort in Thailand -elk restaurant of eethuis heeft een verrassend groot aantal vegetarische gerechten op de kaart!
En uiteraard zijn in een aantal gerechten uit de Thaise keuken de invloeden te merken van de culinaire verworvenheden van immigranten uit de omringende landen: China, Birma (heet nu Myanmar), Laos, Cambodja, Maleisië, India en Singapore. Zo komt het dat o.a. noodles en Thaise noodles, satay en curry's (kaeng - probeer de Kaeng Massaman) op praktisch elke Thaise kaart staan.
Let op: in plaats van zout gebruiken de Thais 'Nam Plaa', gefermenteerde vissaus. U kunt om zout vragen, meestal heeft men wel een of andere vorm van (zee)zout.
Uitgebreidere informatie over Thais eten vindt u in de reisgidsen en op de websites van touroperators/reisburo's en de diverse startpagina's over Thailand.
Wat is heet?
In de Thaise keuken worden meestal 3 sauzen gebruikt om gerechten 'spicy' te maken:
1) nam plaa (vissaus, wordt gebruikt in plaats van zout)
2) nam pla prik (vissaus met chilipepers)
3) nam prik (saus met chilipepers en kruiden)
Eten op straat
Toen mijn vrouw en ik in Bangkok onze eerste eetstalletjes (ook wel 'food stalls', 'food vendors' of 'street vendors' genoemd) zagen, riepen wij in koor dat men ons dáár nooit zou zien eten. Dit schijnt veel voor te komen bij westerse toeristen die dit fenomeen voor het eerst waarnemen.
Twee dagen later al waren wij kompleet om. Na een uitgebreid bezoek aan de prachtige Wat Bomenchabopit (de Marmeren Tempel), stuitten wij tegen lunchtijd op een door bomen overschaduwd pleintje waar een heel leger food vendors hun food stalls had opgezet, met in het midden een geïmproviseerd zitgedeelte met krakkemikkige stoeltjes en tafels. Wij besloten te gaan zitten en iets te drinken te bestellen, in de directe nabijheid van 3 oudere Thaise dames die hun stalletjes tegen elkaar hadden aangezet. Wij namen een ijsgekoelde cola (5 Baht) en keken eens rond. Onze magen rammelden hoorbaar, maar onze moed zat nog in onze schoenen. De drie dames bleken samen een concern te vormen dat ze in drie divisies hadden verdeeld: soep, het wokwerk en salades. De soepdame lichtte af en toe het deksel op van haar in een kar ingebouwde soeppan, waarna er hele stoomwolken en heerlijke geuren uit opstegen. Nou ja, zo goed gekookt, dat kan toch geen kwaad? Nou vooruit dan maar.
Omdat de soep verrukkelijk was, en om ons heen inmiddels tientallen Thaise jonge dames in strakke mantelpakjes, en geuniformeerde Thaise heren (waarschijnlijk hoge pieten uit de omliggende ministeries met hun secretaresses) hadden plaatsgenomen voor hun lunch, besloten we tot het gaatje te gaan. De salade mochten we via aanwijzen van ingrediënten zelf samenstellen (waarna de dame met de kruiden in de weer ging) en het wokwerk zelf uitzoeken. Het was meer dan lekker -het was héérlijk-, voor alles bij elkaar 120 Baht met z'n tweeën. Sindsdien eten we gewoon aan stalletjes, als we daar zin in hebben.
Wèl hebben we geleerd waar we op moeten letten.
Regel 1: alles dat heet gekookt of gebakken wordt (soeppan of wok) is in principe veilig: alle bacteriën zijn dan overleden.
Regel 2: stalletjes waar het druk is met Thais, hebben een grote omzetsnelheid en hebben dus zo vers mogelijke waar.
Regel 3: de hygiëne van stalletjes beoordeel je (behalve uiteraard op het oog) het best op de wijze waarop ze vuile borden behandelen. Wordt de vuile vaat urenlang te weken gezet in een teil met water (dat er dan al binnen 10 minuten hoogst onappetijtelijk uitziet), eet daar dan niet. Wordt de vuile vaat echter direct afgespoeld en gedroogd met een droge doek, dan is het goed.
Uitzondering: er zijn ook stalletjes die de vuile vaat opstapelen om hem later af te wassen - ze stoppen gewoon met verkopen als de voorraad schone borden uitgeput is. Ze passen hun inkoop aan aan de hoeveelheid schone borden die ze hebben. Met deze methode is dus ook niks mis!
Regel 4: bij twijfel: eet daar niet, zoek een ander stalletje - er zijn er meer dan genoeg.
Bedenk wel dat we hier in de tropen zijn en dat de normen er wat minder gevoelig liggen dan bij ons - al zou u na het bekijken van menige horeca-keuken in Nederland daar ook al snel uw eetlust verliezen! Overigens zijn wij op al onze reizen naar Thailand maar één keer het slachtoffer geworden van voedselvergiftiging, en dat was in een 5 sterren-hotel! Tja, ook in een 5-sterren hotel hoeft maar één persoon in de keuken z'n handen niet te wassen na toiletbezoek, en je bent de klos. Maar dat is in Nederland ook zo.Sommige food vendors hebben een reputatie hoog te houden: in Bangkok zie je wel dikke Mercedessen bij food vendors staan waarvan de chauffeurs eten komen halen voor hun rijke bazen!
Eten op straat is 'Ethnic fusion'
De Thaise 'street vendors' of 'food vendors' (eigenaren van eetstalletjes) hebben vaak Chinees, Laotiaans, Cambodjaans, Maleisisch of Birmees bloed in de aderen, en zij mengen van nature andere culinaire tradities en recepten mee in hun kookkunst, evenals de voorkeuren van hun vaste klanten. Dit is dus 'fusion coocking' in optima forma!
BEDENK OOK:
In de meeste (Thaise) restaurants kunt u niet in de keuken kijken hoe hygiënisch het er daar aan toegaat. Dat kunt u in de straatstalletjes wèl!
Eten op 'NightMarkets' (Nachtmarkten)
Elke plaats van enige betekenis in Thailand heeft wel een Night Market. Daar verzamelen zich niet alleen verkopers van allerlei waren, maar ook food vendors. Meestal zetten ze wat tafeltjes en stoeltjes bij hun stalletje. Er heerst altijd een heel gezellige sfeer op zo'n Night Market, en zowel Thais als toeristen zie je er heerlijk zitten eten voor een paar centen. Veel Food Vendors zijn gespecialiseerd in één gerecht of één soort gerechten: het is heel leuk om meerdere stalletjes te bezoeken om zo uw komplete maaltijd samen te stellen!
Eten in 'Food Courts'
Food courts zijn overdekte ruimten in een gebouw (vaak een hele verdieping) waar een aantal food vendors zich permanent hebben gevestigd. U vindt Food Courts in Shopping Malls en warenhuizen. U kunt er net zo lekker en net zo goedkoop eten als op Nachtmarkten, en dat geldt zelfs in de Food Court van de supersjieke Emporium Shopping Mall in Bangkok! In het algemeen liggen de hygiënische normen in Food Courts wat hoger dan op Nachtmarkten, omdat er meer electriciteits- en stromend water-voorzieningen zijn.
Het werkt altijd hetzelfde in elke Food Court: bij een centrale kassa koopt u 'tickets' (bonnetjes) in diverse coupures (5, 10, 20 Baht) en daarmee kunt u betalen. Overgebleven bonnetjes kunt u weer inruilen voor geld bij dezelfde kassa.
Ja, de Thais eten (gebakken en gefrituurde) insecten, waaronder een kever die uit de mest van waterbuffels gepulkt wordt ... Ze schijnen lekker te zijn, maar u kunt ze maar beter niet eten want vaak zijn ze gedood met DDT, een niet ongevaarlijk insecticide dat in de westerse wereld al lang verboden is!
Vegetariërs, verheugt u!
Voor vegetariërs is het in Westerse restaurants die niet gespecialiseerd zijn in vegetarisch eten, meestal nogal behelpen wat de keuze betreft. En de culinaire fantasie van veel koks in die restaurants laat ook vaak te wensen over. Zo niet in Thailand, want elk Thais, Chinees, Indiaas en ander Aziatisch restaurant biedt u van huis uit een grote keuze aan de meest exotische vegetarische gerechten, die, zo is onze ervaring, vaak zelfs de afgunst opwekken van niet-vegetariërs!
Kleine Thaise en Chinese eethuizen
Deze vindt u verspreid door elke stad en elk dorp in Thailand, variërend van piepleine 'noodle shops' tot grote ruimten waar u kunt kiezen uit een (Thaise) menukaart met wel 100 gerechten! Vaak zijn ze gevestigd in wat wij noemen 'een gat in de muur': de benedenverdieping van een woonhuis, waar de voorgevel uitgehaald is.
In onze ogen doet men in zulke gelegenheden z'n uiterste best om het zo ongezellig mogelijk te maken: formica tafeltjes, plastic stoelen en het meest valse neonbuizenlicht dat men heeft kunnen vinden. Maar het gaat toch om lekker eten en het kost toch bijna niks? Nou dan!
Alleen iets drinken in een restaurant? Geen probleem!
In restaurants en eethuizen in Thailand, zeker als die geheel of gedeeltelijk in de openlucht zijn, is het heel gewoon dat u er alleen iets drinkt, als u geen zin heeft om iets te eten. Niemand kijkt daar raar van op. Dat is heel handig omdat café's zoals wij ze kennen in het gewone Thaise straatbeeld ontbreken en terrasjes zeldzaam zijn (behalve in Hua Hin).
Ook kunt u, als u wèl wilt eten, één gerecht(je) nemen - u hoeft absoluut niet een hele maaltijd te bestellen; de Thais eten zelf ook meerdere malen per dag kleine gerechten.
Authentieke Thaise restaurants
Dit soort restaurants ziet er over het algemeen wat beter uit wat inrichting betreft; soms zijn ze gevestigd in prachtige oude, al dan niet gerestaureerde Thaise huizen. Lekker eten voor weinig geld (al zijn ze uiteraard iets duurder dan de eethuizen, in vergelijking met Nederland blijft het ongelooflijk goedkoop!)
Een bijzondere categorie vormen de betere restaurants waar men de 'Royal Cuisine' (ook wel Chao Wang Food genoemd) brengt: de Haute Cuisine van de Thaise keuken, in een schitterende presentatie die ooit voorbehouden was aan de Thaise koningen en leden van de hofhouding. De prijs ligt hier uiteraard hoger: u betaalt extra voor het vaak mooie interieur, de betere locatie en de bewerkelijkheid van de gerechten. Veel van de duurdere hotels hebben zo'n 'Royal Thai Cuisine' restaurant binnen hun muren. Maar wat heet 'duurder'; in vergelijking met Nederlandse prijzen eet u nog steeds niet duur!
Erger u niet aan de bediening in een Thais restaurant!
In Thaise restaurants is het de gewoonte dat de bediening u de kaart geeft en dan blijft staan wachten met de pen en het opschrijfboekje in de hand. Aangezien de meeste kaarten lange lijsten met gerechten bevatten, (en soms alleen in het Thais gesteld zijn) werkt dat bij veel westerlingen nogal eens op de zenuwen, vooral als ze op hun gemak willen kiezen of ook nog een taalgidsje moeten hanteren.
Laat u niet van de wijs brengen, kies op uw gemak; dat wachten is de gewoonte in dit land.
Heeft u er toch moeite mee, dan kunt u na enige tijd de kaart bestudeerd te hebben 'spontaan' besluiten eerst iets te drinken te bestellen - dat geeft u weer even respijt.
Uiteraard kunt u het personeel ook vragen u even de tijd te geven - al moet u dan maar hopen dat men u begrijpt!
In restaurants die op westerlingen gericht zijn heeft het personeel meestal inmiddels geleerd dat 'farangs' liever hebben dat de bediening zich even verwijdert nadat de kaart afgegeven is.
Ook het voortdurend bijvullen van uw glas na elk slokje dat u gedronken heeft is een vervelende Thaise gewoonte; men beschouwt dat als een toppunt van service!
En dan is er nog de gewoonte om ongevraagd een nieuwe fles of nieuw glas bij u neer te zetten terwijl u daar niet om gevraagd - ook heel normaal onder Thais. In zaken waar toeristen komen heeft het personeel na jaren oefenen vaak wel geleerd dat farangs dit niet op prijs stellen. Nou ja, er zijn ergere dingen in de wereld.
Op westerlingen gerichte Thaise restaurants
Dit soort restaurants herkent u aan hun toeristische aanpak. Er wordt doorgaans minder heet Thais gekookt, speciaal voor de westerlingen. Ook staan er vaak westerse gerechten op de menukaart, maar stel u daar niet teveel van voor. De gemiddelde Thaise kok heeft niets met Westers of Europees eten, en deze gerechten zijn in dit soort restaurants zelden echt lekker. Zo kregen wij eens een 'Russisch Ei Salad' warm voorgeschoteld in het restaurant van een gerenommeerd toeristenhotel in Bangkok! Als u lèkker westers wilt eten, kijk dan hieronder, onder 10.
Hotel-restaurants
Deze zijn er in principe in 2 categorieën: met Thaise/internationale keuken, en specialiteitenrestaurants. In de eerste categorie zijn onze ervaringen met westerse gerechten ook niet geweldig, al bevestigt een enkele uitzondering de regel. In de tweede categorie vindt u vaak de beste Chinese, Franse, Italiaanse, Mexicaanse, Steakhouse etc. restaurants die er in een stad te vinden zijn. Maar de prijs ligt flink hoger naar Thaise maatstaven.
Pas op met Maggi, ketchup, Worchestershire Sauce en mosterd!
In vele op westerlingen gerichte (hotel)restaurants staan als extra service typisch westerse smaakmakers als flesjes Maggi, ketchup, Worchestershire Sauce en tubes of potjes mosterd op tafel (of op een tray die door de bediening gebracht wordt).
Pas hier vreselijk mee op, want dit zijn zaken die de Thais zelf niet eten en waar ze dus ook geen kijk op hebben en nooit naar omkijken. Er wordt derhalve ook zelden of nooit gecheckt of deze spullen al dan niet 'over de datum' zijn. Sinds wijzelf in 2001 ooit in zo'n tube mosterd knepen en daar zwarte schimmelende smurrie uitkwam (bij controle: "best before May 1986"), weten wij dit. Kijk dus goed uit hiermee, en gooi het niet zonder nadenken (of beter gezegd: controleren) over uw eten!
Als u persé (lekker) Westers wilt eten
Wilt u lekker Westers (Europees) eten, ga dan naar een gelegenheid waar een westerse of europese kok achter het fornuis staat. En zulks is altijd het geval in Engelse, Ierse en Duitse Pubs en in micro-breweries. (Zie ook onder 'Uitgaan')
Ook vindt u in Thaise steden en stadjes vaak een 'Deutsche Bäckerei' of 'Danish Bakery', zaken waar men uitstekend, zelf gebakken brood en broodjes verkoopt (en geïmporteerde vleeswaren, kaas etc), en die praktisch altijd ook een zitgedeelte hebben waar u belegde broodjes en warme gerechten (spaghetti, pizza, uitsmijters etc.) kunt eten. Daarnaast komen er in de Thaise steden en badplaatsen steeds meer 'sandwich shops', wat voor veel westerlingen, vooral bij de lunch, een uitkomst is.
B. Drinken
De Thaise beginselen
De Thais drinken de hele dag door vanwege de warmte. Waar u ook kijkt in Thailand, u zult altijd Thais zien lopen met een plastic zakje met daarin een gekleurde vloeistof. Ze zijn dan niet met hun plas op weg naar de dokter, maar hebben zojuist bij een stalletje een zakje 'naam awy' (een dorstlessend frisdrankje gemaakt van suikerriet), namaak-cola of een of ander vruchtensap met ijsblokjes gehaald. Vaak hebben ze ook een halve literfles drinkwater bij zich, of kopen meermalen per dag zo'n voorgekoelde fles bij een stalletje of de 7-11 ('seven eleven', kleine supermarkten die praktisch 24 uur per dag open zijn), waar trouwens alle bekende westerse en Thaise frisdranken voorgekoeld in blik te koop zijn.
Overal is op straat ook cocosnootsap in eigen noot te koop voor een paar Baht. Heerlijk fris en dorstlessend, al is het voor westerlingen even wennen, omdat dit sap niet lijkt op cocosmelk zoals wij die kennen.
U ziet 't: een 'coole' drink als vers cocosnootsap kost maar 15 Baht - 30 Eurocent!
Veel drinken, dus. Maar: drink in Thailand nooit water uit de kraan, ook niet in de (betere) hotels. In praktisch elke hotelkamer, hoe goedkoop ook, worden elke dag 1 of 2 flessen gekoeld drinkwater gratis ("hospitality drinks") voor u neergezet. Die hoeft u alleen maar in de minibar-koelkast te zetten en klaar is Kees!)
En: overal in Thailand zijn op straat voorgekoelde flesjes en flessen drinkwater te koop voor 'n paar Baht. Bezuinig daar niet op!
Bij het ontbijt drinkt u natuurlijk warme koffie of thee, maar later op de dag is dat niet meer zo'n goed idee; hete dranken kunnen in de hitte de temperatuur van uw bloed snel doen oplopen, en dan is er kans op oververhittingsverschijnselen.
Heeft u toch zin in koffie, neem dan 'ice coffee', heerlijke ijskoude koffie (alhoewel vaak aangezoet), of 'ice tea'-de inmiddels ook bij ons bekende ijsthee, maar dan écht koud!
(Gekoelde) melk is moeilijk te verkrijgen - Thais consumeren in principe geen zuivelprodukten en hebben er ook niks mee).
Alcohol en hitte
Natuurlijk reageert ieder mens anders op de kombinatie van alcohol en hitte, maar in het algemeen is het aan te bevelen geen alcohol te drinken tot later in de namiddag, wanneer de ergste hitte wat afgenomen is. (U gelooft ons niet? Probeer het uit en u komt er vanzelf achter!).
De Thaise drankkaart
De bekendste drank van Thailand is wel 'Mehkong Wisky". Dit is eigenlijk gewoon rampspoed in een fles, spul dat naar door de NASA afgekeurde raketbrandstof smaakt. Alleen gemixt met Seven-Up, Tonic of vergelijkbaar fris, gaat het nog wel. Heupflesjes Mehkong Whisky zijn (o.a. bij 7-11) te koop voor zo'n 80 Baht (Euro 1,60), maar voor nog minder in kleine winkeltjes. Zo'n mix van Mehkong Whisky en frisdrank is in principe een goed idee, als u niet de hele avond bier of wijn wilt drinken. Beter bevalt ons in dit verband een andere nationale Thaise drank, 'SangSom Rum". Deze kost nauwelijks méér, maar is veel zachter en maakt samen met frisdrank (Seven-Up-achtig, cola of citroendrink) een zeer drinkbare longdrink. Hoe 'dunner' u die longdrink maakt, hoe langer u bij de pinken blijft en hoe minder u de volgende dag last zult hebben van een kater. Thaise katers zijn in het algemeen zo groot en agressief als koningstijgers, hou daar rekening mee! Thais mixen hun Mehkong Wisky of Sang Som Rum met sodawater, een scheutje cola en veel ijs.
Ook Sangsom Rum is in handige heupflesjes te koop. Overigens kunt u in Chinese en Thaise restaurants voor ongeveer hetzelfde bedrag zo'n flesje kopen, en wat u overhoudt in de fles gewoon meenemen. Dat is heel normaal, daar.
Voor de rest zijn zo ongeveer alle bekende Westerse alcoholische dranken in Thailand verkrijbaar, zeker in de hotelbars, zij het dat deze dan relatief (naar Thaise maatstaven) prijzig zijn vanwege de Thaise extra import-tax*).
Wijn
Dat geldt ook voor geïmporteerde wijnen, dus voor ongeveer alles wat u als wijnliefhebber lekker vindt. Maar nu Thailand zelf ook zeer drinkbare wijnen produceert (Château de Loei - een witte Cabernet Sauvignon en een rode Syrrah, en Monsoon Valley in wit, rood en rosé), gevinificeerd met behulp van Franse en Australische wijnmakers, gaan steeds meer stemmen op om de extra tax op wijnen af te schaffen. We houden u op de hoogte. Overigens zijn deze Thaise wijn niet zo waanzinnig duur als buitenlandse, dat spreekt.
Bier
De Thais brouwen zelf ook pilsener of pilsenerachtig bier. Merken als Singha, Chang, Leo en Tiger zijn in de horeca overal verkrijgbaar. Daarnaast worden er ook westerse bieren in licentie gebrouwen, zoals Heineken (met een brouwerij in Nonthaburi), Amstel (slechts sporadisch verkrijgbaar), Kloster, etc. Carlsberg lijkt, na jaren sterke aanwezigheid, van de markt verdwenen.
Tapbier raakt steeds meer in, vooral in plaatsen waar veel expats wonen en toeristen komen. Prijzen van tapbier anno 2005: Chang, Leo tussen 30 en 50 Baht per groot glas; Heineken en Singha tussen 40 en 70 Baht per groot glas (in beerbars, beer gardens en eenvoudige gelegenheden; in chique hotels kost zo'n goudblonde rakker natuurlijk méér). Soms duikt ook ineens Amstel op, al hebben we dat nog niet op tap gezien.
Ook organiseren de grote merken (Heineken, Singha, Leo, Chang) in het hoogseizoen (november-maart) op plekken waar veel toeristen komen (o.a. op het plein vóór het Central World Plaza in Bangkok) regelmatig speciale promoties ('Beer Garden Celebrations') waar u (voordelig) tapbier kunt krijgen, heerlijke snacks en kleine maaltijden kunt eten terwijl u geniet van optredens van live bands. Er wordt dan bijgeschoven aan grote tafels, en omdat dit soort evenementen een grote aantrekkingskracht heeft op (vooral jonge) Thais, maakt u makkelijk kontakt. Komt zo'n promotie op uw pad, schuif dan aan. Heel leuk!
Duits georienteerde pubs voeren uiteraard Duitse bieren (Warsteiner, Erdinger, Paulaner, Mittweida), terwijl Engels en Iers georienteerde pubs vanzelfsprekend o.a. Guiness en andere lauwe aftreksels verstrekken, die ze in goedgelovig gezelschap voor bier willen laten doorgaan.In supermarkten komt u behalve bovengenoemde ook andere merken in fles of blik tegen, waaronder B-merken.
En dan wijst site-bezoeker Johanam Germs ons er op dat we Red Bull vergeten zijn. Inderdaad, dit van oorsprong Thaise, energie-opwekkende drankje is mateloos populair in Thailand, ook bij chauffeurs die (te) lang wakker willen blijven .... Het drankje wordt ook veel gemixt met wodka! Ja, ook door sommige chauffeurs ...
|
